Kaplica Pana Jezusa Miłosiernego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Kaplica p.w. Jezusa Miłosiernego i Matki Bożej Nieustającej Pomocy znajduje się po południowej stronie Bazyliki, pierwsza od strony chóru muzycznego. Została wzniesiona w I poł. XVII w. przez Piotra Milewskiego, choć jej wystrój został utrzymany w stylu modernistycznym. Ołtarz z brązowego marmuru wieńczy krzyż z postaciami u jego podnóża Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty. We wnęce ołtarzowej stoi figura św. Józefa z Dzieciątkiem (do 1946 r. była tu rzeźba Chrystusa Miłosiernego). Na mensie umieszczono relikwiarz z relikwiami św. ks. Zygmunta Gorazdowskiego (1845-1920), lwowskiego jałmużnika, opiekuna ubogich, kanonizowanego w 2005 r.

W górnych partiach ścian widnieją marmurowego płaskorzeźby Wjazd do Jerozolimy i Upadek Chrystusa pod krzyżem. Polichromia przedstawia sceny uzdrowienia ślepca, wskrzeszenie młodzieńca z Naim, Chrystusa Zmartwychwstałego oraz symbole eucharystyczne. Na ścianach wyłożonych szarym marmurem umocowano po 1991 r. tablice epitafijne administratorów apostolskich Archidiecezji w Lubaczowie: bp. prof. Jana Nowickiego (1894-1973) i bp. prof. Mariana Rechowicza (1910-1983), spadkobierców dziedzictwa metropolii lwowskiej po II wojnie światowej w granicach PRL-u, a także abpa Eugeniusza Baziaka (1890-1962) – ostatniego metropolitę lwowskiego, rezydującego po 1946 r. w Lubaczowie i Krakowie.